Afghan Society Wallpaper

Afghan society still haunted by warlords

Afghan society still haunted by warlords

KABUL: local commanders and local officials still forcibly collect money by different names and forms from the farmers in northern Afghanistan, farmers and shepherds lamented.

Commanders and local officials get unlawfully ten sheep as well as cash money from shepherds while they graze their sheep on different areas and mountains.

Without naming any officials or commanders the farmers complained they would be tortured and expelled from that area if they resisted the demand from commanders and local officials.

Ali Gul a resident of Chardeh district of northern Konduz province complained: "when we take our sheep to graze in Darwaz district of Badakhshan armed men come and forcibly take away our sheep,"

Ali owner of 500 sheep claimed upon reaching to Darwaz a local commander took a dozen of his sheep under the name of Charity or Zakat.

He had several times complained the issue to officials in Badakhshan but none heard his plights, he added.

However at the moment due to drought and dry spell the farmers returned with sheep from Badakhshan areas to their native Konduz province, he said.

Barikzai Mukhlisyar admitted over 400 flocks of sheep were taken by farmers to Badakhshan province and its mountains for grazing, he added commanders took ten out of 500 sheep from farmers or 5000 afghanis instead.

It was an illegal practice imposed by the local commanders, he added, farmers can not be allowed to take their sheep unless they paid the money or sheep.

Farmers had special places in the area to graze their animal but they were not given their actual rights, he complained.

Abdul Rauf Ibrahimi an MP from Konduz province said Badakhshan officials should prevent the local commanders and officials from this violation of rights.

Governor Munshi Abdul Majid admitted such violation of law by locals, he said at some distant areas disarmament process had not been executed so problems exist.

He urged the farmers to turn to him for complaints with evidence.

War on error: that’s what friends are for

One billion dollars, which is less than 0.35 per cent of the money spent on the war in Afghanistan, could pay for 2.5 billion meals for hungry people

No-one trades public relations spin more than the United States of America, and our elected representatives are enthusiastic buyers no matter what the price.

It's been reported that US Secretary of State Hillary Clinton faced questions from an audience chosen by the US State Department. Very democratic. What else was chosen by the US State Department? The questions? "You are free to ask what we want you to."

During her televised conversation the Secretary of State said:

".....both Australia and the United States work to advance not only our own interests as we see them but also to protect friends and allies to work toward the causes of peace, prosperity and justice for people everywhere. It's just who we are, it's in our DNA....we know that the relationship and the treaty alliance between us has really been forged in war but it has been founded on our shared love of peace. Yes our soldiers have fought side by side from the trenches of WW1 to the mountains of Afghanistan in defence of democracy and our common values...."

Remarks like these follow to the letter the "War Made Easy" script (available on youtube). We're so intoxicated by our "shared love of peace" that we forget how much "forging our relationship in war" actually costs. During the recent debate on the war in Afghanistan Senator Ludlam pointed out that:

....It is estimated that one littoral combat ship costs $613 million. According to World Bank figures, that sum would be enough to educate 6.8 million children in Afghanistan for nine years - or we could buy one warship. Which investment would do more to strengthen Afghanistan and Afghan civil society? The Women's International League for Peace and Freedom have estimated that $287 billion dollars has been spent on the war in Afghanistan. Senator Cameron provided us with some of the forward estimates, and they are breathtaking. This translates to a $300,000 cash payment to everyone in Afghanistan for the price of the deployment and the war - or, incidentally, a cheque for $13,400 for every Australian. One billion dollars, which is less than 0.35 per cent of the money spent on the war in Afghanistan, could pay for 2½ billion meals for hungry people; 31½ million child immunisations against the six main childhood diseases of diphtheria, whooping cough, measles, polio, tetanus and tuberculosis; more than 700,000 family homes; more than 270,000 schools furnished with desks, chairs and tables; or 53 million children supplied with schoolbooks for a whole year. This is for $1 billion, around a third of one per cent of the money that we have spent bombing that country....

The United States doesn't look at things so rationally. Instead we get an orchestrated "intimate conversation" with the US Secretary of State, devoid of detail and substance, aimed at garnering support from a perceived gullible populace ignorant of or indifferent to the human costs of drone attacks, corrupt governments and war generally.

But Ms Clinton said she was seeing signs of progress in Afghanistan, reaffirmed plans to draw down troops next year and said people on the ground are telling her that international forces are having an impact despite the death toll.

What a relief! I'd been concerned that the lives of our fine young soldiers are being put at risk indefinitely, with no benchmarks set for victory or defeat in Afghanistan; that after nine years we are not winning the hearts and minds of Afghan civilians; that Afghan people are calling for the withdrawal of foreign troops; that Afghans remain deeply distrustful and resentful of the impact and intent of foreign forces; and that important concerns raised by the innocent women and children of Afghanistan are being ignored.

It will be interesting to compare Ms Clinton's assessment with that of a real "person on the ground" in Afghanistan. Afghan MP Malalai Joya, who will be speaking at Sydney's UTS at 5.30 pm next Tuesday, is just the kind of eye witness, personally and actively involved, who will be able to corroborate or refute Ms Clinton's sweeping statements.

What she says might also enlighten us about the accuracy and quality of the arguments sprouted by our elected representatives in the recent parliamentary "debate" on Afghanistan. They supposedly justified ongoing bipartisan support for "the mission" (whatever that actually means: Ms Clinton unfortunately omitted to tell us exactly what it is). The level of intellectual rigour and honesty in most of our elected representatives attempts to "get at" the truth during the "debate" was disappointing to say the least; the average quality was exemplified by Joanna Gash trotting out the discredited Bibi Aisha propaganda from the August 2010 issue of Time Magazine to support our ongoing involvement. Should we admire "skills" in our pollies like adroitly "do-se-doing" around questions like the lack of UN Security Council Resolutions authorising the initial invasion and the fact that other countries are jumping ship?

We need hard facts about what's happening in Afghanistan, not US spin or Canberra's superficial platitudes. Although she won't be getting a prime time spot with a hand-picked audience on national TV, Malalai Joya will at least be able to give us some of those.

دانستنيهاي بمب اتم

دانستنيهاي بمب اتم

بمب اتمي سلاحي است كه نيروي آن از انرژي اتمي و بر اثر شكاف هسته (فيسيون ) اتمهاي پلوتونيوم يا اورانيوم ايجاد مي شود .در فرآيند شكافت هسته اي ، اتمهاي ناپايدار شكافته و به اتمهاي سبكتر تبديل مي شوند .

نخستين بمب از اين نوع ، در سال 1945 م در ايالات نيو مكزيكو در ايالات متحده آمريكا آزمايش شد . اين بمب ، انفجاري با قدرت 19 كيلو تن ايجاد كرد ( يك كيلو تن برابر است با

انرژي اتمي آزاد شده 190 تن ماده منفجره تي . ان . تي ) انفجار بمب اتمي موج بسيار نيرومند پرتوهاي شديد نوراني ، تشعشعات نفوذ كننده اشعه گاما و نوترونها و پخش شدن مواد راديو اكتيو را همراه دارد . انفجار بمب اتمي چندين هزار ميليارد كالري حرارت را در چند ميليونيوم ثانيه ايجاد مي كند .

اين دماي چند ميليون درجه اي با فشار بسيار زياد تا فاصله 1200 متري از مركز انفجار به افراد بدون پوشش حفاظتي صدمه مي زند و سبب مرگ و بيماري انسان و جانوران مي شود . همچنين زمين ، هوا آب و همه چيز را به مواد راديو اكتيو آلوده مي كند .

بمب هاي اتمي شامل نيروهاي قوي و ضعيفي اند كه اين نيروها هسته يك اتم را به ويژه اتم هايي كه هسته هاي ناپايداري دارند، در جاي خود نگه مي دارند. اساسا دو شيوه بنيادي براي آزادسازي انرژي از يك اتم وجود دارد: 1- شكافت هسته اي: مي توان هسته يك اتم را با يك نوترون به دو جزء كوچك تر تقسيم كرد. اين همان شيوه اي است كه در مورد ايزوتوپ هاي اورانيوم (يعني اورانيوم 235 و اورانيوم 233) به كار مي رود.

براي توليد يك بمب اتمي موارد زير نياز است:

يك منبع سوخت كه قابليت شكافت يا همجوشي را داشته باشد.

دستگاهي كه همچون ماشه آغازگر حوادث باشد.

راهي كه به كمك آن بتوان بيشتر سوخت را پيش از آنكه انفجار رخ دهد دچار شكافت يا همجوشي كرد.

در اولين بمب هاي اتمي از روش شكافت استفاده مي شد. اما امروزه بمب هاي همجوشي از فرآيند همجوشي به عنوان ماشه آغازگر استفاده مي كنند.بمب هاي شكافتي (فيزيوني): يك بمب شكافتي از ماده اي مانند اورانيوم 235 براي خلق يك انفجار هسته اي استفاده مي كند. اورانيوم 235 ويژگي منحصر به فردي دارد كه آن را براي توليد هم انرژي هسته اي و هم بمب هسته اي مناسب مي كند. اورانيوم 235 يكي از نادر موادي است كه مي تواند زير شكافت القايي قرار بگيرد.اگر يك نوترون آزاد به هسته اورانيوم 235 برود،هسته بي درنگ نوترون را جذب كرده و بي ثبات شده در يك چشم به هم زدن شكسته مي شود. اين باعث پديد آمدن دو اتم سبك تر و آزادسازي دو يا سه عدد نوترون مي شود كه تعداد اين نوترون ها بستگي به چگونگي شكسته شدن هسته اتم اوليه اورانيوم 235 دارد. دو اتم جديد به محض اينكه در وضعيت جديد تثبيت شدند از خود پرتو گاما ساطع مي كنند. درباره اين نحوه شكافت القايي سه نكته وجود دارد كه موضوع را جالب مي كند.

1 - احتمال اينكه اتم اورانيوم 235 نوتروني را كه به سمتش است، جذب كند، بسيار بالا است. در بمبي كه به خوبي كار مي كند، بيش از يك نوترون از هر فرآيند فيزيون به دست مي آيد كه خود اين نوترون ها سبب وقوع فرآيندهاي شكافت بعدي اند. اين وضعيت اصطلاحا «وراي آستانه بحران» ناميده مي شود.

2 - فرآيند جذب نوترون و شكسته شدن متعاقب آن بسيار سريع و در حد پيكو ثانيه (12-10 ثانيه) رخ مي دهد.

3 - حجم عظيم و خارق العاده اي از انرژي به صورت گرما و پرتو گاما به هنگام شكسته شدن هسته آزاد مي شود. انرژي آزاد شده از يك فرآيند شكافت به اين علت است كه محصولات شكافت و نوترون ها وزن كمتري از اتم اورانيوم 235 دارند. اين تفاوت وزن نمايان گر تبديل ماده به انرژي است كه به واسطه فرمول معروف mc2= E محاسبه مي شود. حدود نيم كيلوگرم اورانيوم غني شده به كار رفته در يك بمب هسته اي برابر با چندين ميليون گالن بنزين است. نيم كيلوگرم اورانيوم غني شده انداز ه اي معادل يك توپ تنيس دارد. در حالي كه يك ميليون گالن بنزين در مكعبي كه هر ضلع آن 17 متر (ارتفاع يك ساختمان 5 طبقه) است، جا مي گيرد. حالا بهتر مي توان انرژي آزاد شده از مقدار كمي اورانيوم 235 را متصور شد.براي اينكه اين ويژگي هاي اروانيوم 235 به كار آيد بايد اورانيوم را غني كرد. اورانيوم به كار رفته در سلاح هاي هسته اي حداقل بايد شامل نود درصد اورانيوم 235 باشد.در يك بمب شكافتي، سوخت به كار رفته را بايد در توده هايي كه وضعيت «زير آستانه بحران» دارند، نگه داشت. اين كار براي جلوگيري از انفجار نارس و زودهنگام ضروري است. تعريف توده اي كه در وضعيت «آستانه بحران» قرار داد چنين است: حداقل توده از يك ماده با قابليت شكافت كه براي رسيدن به واكنش شكافت هسته اي لازم است. اين جداسازي مشكلات زيادي را براي طراحي يك بمب شكافتي با خود به همراه مي آورد كه بايد حل شود.

1 - دو يا بيشتر از دو توده «زير آستانه بحران» براي تشكيل توده «وراي آستانه بحران» بايد در كنار هم آورده شوند كه در اين صورت موقع انفجار به نوترون بيش از آنچه كه هست براي رسيدن به يك واكنش شكافتي، نياز پيدا خواهد شد.

2 - نوترون هاي آزاد بايد در يك توده «وراي آستانه بحران» القا شوند تا شكافت آغاز شود.

3 - براي جلوگيري از ناكامي بمب بايد هر مقدار ماده كه ممكن است پيش از انفجار وارد مرحله شكافت شود براي تبديل توده هاي «زير آستانه بحران» به توده هايي «وراي آستانه بحران» از دو تكنيك «چكاندن ماشه» و «انفجار از درون» استفاده مي شود.تكنيك «چكاندن ماشه» ساده ترين راه براي آوردن توده هاي «زير بحران» به همديگر است. بدين صورت كه يك تفنگ توده اي را به توده ديگر شليك مي كند. يك كره تشكيل شده از اورانيوم 235 به دور يك مولد نوترون ساخته مي شود. گلوله اي از اورانيوم 235 در يك انتهاي تيوپ درازي كه پشت آن مواد منفجره جاسازي شده، قرار داده مي شود.كره ياد شده در انتهاي ديگر تيوپ قرار مي گيرد. يك حسگر حساس به فشار ارتفاع مناسب را براي انفجار چاشني و بروز حوادث زير تشخيص مي دهد:

1 - انفجار مواد منفجره و در نتيجه شليك گلوله در تيوپ

2 - برخورد گلوله به كره و مولد و در نتيجه آغاز واكنش شكافت

3 - انفجار بمب

در «پسر بچه» بمبي كه در سال هاي پاياني جنگ جهاني دوم بر شهر هيروشيما انداخته شد، تكنيك «چكاندن ماشه» به كار رفته بود. اين بمب 5/14 كيلو تن برابر با 500/14 تن TNT بازده و 5/1 درصد كارآيي داشت. يعني پيش از انفجار تنها 5/1 درصد ازماده مورد نظر شكافت پيدا كرد.

در همان ابتداي «پروژه منهتن»، برنامه سري آمريكا در توليد بمب اتمي، دانشمندان فهميدند كه فشردن توده ها به همديگر و به يك كره با استفاده از انفجار دروني مي تواند راه مناسبي براي رسيدن به توده «وراي آستانه بحران» باشد. البته اين تفكر مشكلات زيادي به همراه داشت. به خصوص اين مسئله مطرح شد كه چگونه مي توان يك موج شوك را به طور يكنواخت، مستقيما طي كره مورد نظر، هدايت و كنترل كرد؟افراد تيم پروژه «منهتن» اين مشكلات را حل كردند. بدين صورت، تكنيك «انفجار از درون» خلق شد. دستگاه انفجار دروني شامل يك كره از جنس اورانيوم 235 و يك بخش به عنوان هسته است كه از پولوتونيوم 239 تشكيل شده و با مواد منفجره احاطه شده است. وقتي چاشني بمب به كار بيفتد حوادث زير رخ مي دهند:

1 - انفجار مواد منفجره موج شوك ايجاد مي كند.

2 - موج شوك بخش هسته را فشرده مي كند.

3 - فرآيند شكافت شروع مي شود.

4 - بمب منفجر مي شود.

در «مرد گنده» بمبي كه در سال هاي پاياني جنگ جهاني دوم بر شهر ناكازاكي انداخته شد، تكنيك «انفجار از درون» به كار رفته بود. بازده اين بمب 23 كيلو تن و كارآيي آن 17درصد بود.شكافت معمولا در 560 ميلياردم ثانيه رخ مي دهد.بمب هاي همجوشي: بمب هاي همجوشي كار مي كردند ولي كارآيي بالايي نداشتند. بمب هاي همجوشي كه بمب هاي «ترمونوكلئار» هم ناميده مي شوند، بازده و كارآيي به مراتب بالاتري دارند. براي توليد بمب همجوشي بايد مشكلات زير حل شود:دوتريوم و تريتيوم مواد به كار رفته در سوخت همجوشي هر دو گازند و ذخيره كردنشان دشوار است. تريتيوم هم كمياب است و هم نيمه عمر كوتاهي دارد بنابراين سوخت بمب بايد همواره تكميل و پر شود.دوتريوم و تريتيوم بايد به شدت در دماي بالا براي آغاز واكنش همجوشي فشرده شوند. در نهايت «استانسيلا اولام» دريافت كه بيشتر پرتو به دست آمده از يك واكنش فيزيون، اشعه X است كه اين اشعه X مي تواند با ايجاد درجه حرارت بالا و فشار زياد مقدمات همجوشي را آماده كند. بنابراين با به كارگيري بمب شكافتي در بمب همجوشي مشكلات بسياري حل شد. در يك بمب همجوشي حوادث زير رخ مي دهند:

1 - بمب شكافتي با انفجار دروني ايجاد اشعه X مي كند.

2 - اشعه X درون بمب و در نتيجه سپر جلوگيري كننده از انفجار نارس را گرم مي كند.

3 - گرما باعث منبسط شدن سپر و سوختن آن مي شود. اين كار باعث ورود فشار به درون ليتيوم - دوتريوم مي شود.

4 - ليتيوم - دوتريوم 30 برابر بيشتر از قبل تحت فشار قرار مي گيرند.

5 - امواج شوك فشاري واكنش شكافتي را در ميله پولوتونيومي آغاز مي كند.

6 - ميله در حال شكافت از خود پرتو، گرما و نوترون مي دهد.

7 - نوترون ها به سوي ليتيوم - دوتريوم رفته و با چسبيدن به ليتيوم ايجاد تريتيوم مي كند.

8 - تركيبي از دما و فشار براي وقوع واكنش همجوشي تريتيوم - دوتريوم ودوتريوم - دوتريوم و ايجاد پرتو، گرما و نوترون بيشتر، بسيار مناسب است.

9 - نوترون هاي آزاد شده از واكنش هاي همجوشي باعث القاي شكافت در قطعات اورانيوم 238 كه در سپر مورد نظر به كار رفته بود، مي شود.

10 - شكافت قطعات اروانيومي ايجاد گرما و پرتو بيشتر مي كند.

11 - بمب منفجر شود.

فقر در افغ

درخواست کمک برای مبارزه با گرسنگی در افغانستان

سازمان ملل متحد می گوید برای رویارویی با تهدید گرسنگی و کمک به امدادرسانی در افغانستان در سال 2011 میلادی، به حدود ششصد و هشتاد میلیون دلار نیاز است.

مقام های این سازمان می گویند اگر این مقدار پول در اختیار افغانها قرار نگیرد، زندگی میلیونها نفر در این کشور با خطر روبرو می شود.

این گزارش، برای کشوری که از قبل یک سوم آن در فقر زندگی می کنند، خبر ناخوشایندی است.

ادامه جنگ و حوادث طبیعی، از عوامل اصلی افزایش فقر و گرسنگی در افغانستان خوانده می شود.

کاترین براگ، از مسئولان کمک های فوری سازمان ملل متحد می گوید، افغانستان برای بیرون رفت از این وضعیت، به کمک های فوری جهان نیاز دارد.

او می گوید: "سال 2011 سالی مهمی برای افغانستان و مردم این کشور است. اکنون مطمینا زمان تردید نیست. ما نیاز به حمایت مالی از تمام نهادهای بشردوستانه داریم تا بتوانیم آن را در اختیار نیازمندان قرار بدهیم."

سازمان ملل متحد با انتشار یک اعلامیه گفته است که بیش از هفت میلیون نفر در افغانستان با کمبود غذا روبرو هستند و همزمان، از هر پنج کودک، یکی آنها قبل از رسیدن به سن پنج سالگی تلف می شود.

مقدار کمکی که افغانستان سال گذشته برای مبارزه با فقر و گرسنگی به آن نیاز داشت، بیش از هفتصد و هفتاد میلیون دلار بود که تا پایان امسال بیشتر از شصت درصد این مقدار از سوی جهان به افغانستان داده شد، اما بسیاری از ساکنان این کشور هنوز در فقر به سر می برند.

خشونتهای مسلحانه در بخشهای از افغانستان، اجرای برنامه های امداد رسانی را در این کشور دشوار کرده است.

از طرفی هم ادامه فقر در افغانستان به شورشیان کمک می کند تا به سادگی از میان جوانان سربازگیری کنند؛ کسانی که حاضر هستند در بدل پول، با این گروه ها همکاری کنند.

یک میلیون کتاب رایگان در بریتانیا و ایرلند توزیع می شود

به مناسبت نخستین شب جهانی کتاب، یک میلیون کتاب رایگان در بریتانیا و ایرلند توزیع می شود.

داوطلبانی که کتاب مورد علاقه خود را در وبسایت شب جهانی کتاب انتخاب کنند، روز پنجم مارس ۲۰۱۱، نفری ۴۸ نسخه کتاب هدیه می گیرند تا به هر که بخواهند هدیه بدهند.

داوطلبان، از میان ۲۵ عنوان که اعضای هیئت داوران شب جهانی کتاب انتخاب کرده اند، عنوان مورد علاقه خود را سفارش می دهند. از هر عنوان کتاب، ۴۰ هزار نسخه چاپ خواهد شد.

در این فهرست ۲۵ تایی، کتاب هایی از جان لو کاره، تونی موریسون و گزیده اشعار شیموس هینی دیده می شود.

عشق سال های وبا نوشته گابریل گارسیا مارکز، قاتل کور نوشته مارگارت اتوود، یک زندگی شبیه زندگی بقیه آدم ها نوشته آلن بنت، حادثه عجیب سگ در شب نوشته مارک هدن، و زندگی پی نوشته یان مارتل از جمله کتاب های این فهرست اند.

داوطلبان تا روز چهارم ژانویه فرصت دارند که کتاب مورد نظر خود را در سایت سفارش بدهند.

از آنها دعوت خواهند شد تا در مهمانی ها و جشن های شب جهانی کتاب شرکت کنند.

انتشارات پنگوئن، فابر، اسکولاستیک، بلومزبری و پیکادور از جمله ناشران حامی این برنامه اند.

در میان افرادی که از برنامه اهدای یک میلیون جلد کتاب حمایت کرده اند، نام دیمون البارن (خواننده و ترانه سرا)، دمین هرست (هنرمند و کلکسیونر)، تریسی شوالیه (نویسنده)، نیک کیو (خواننده و نویسنده) و جی کی رولینگ (نویسنده مجموعه هری پاتر) دیده می شود.

داوطلب ها چگونه انتخاب می شوند؟

از هر داوطلب خواسته می شود در ۱۰۰ کلمه دلیل علاقمندی به کتاب مورد نظرش را بنویسد.

اگر یک عنوان با استقبال بیش از حدی روبه رو شود، از درخواست کنندگان بعدی خواسته می شود کتاب دیگری را انتخاب کنند.

این درخواست ها برای ناشران مربوطه فرستاده می شود. ناشران از میان ۲۰ هزار داوطلب، ۸۰۰ نفر را انتخاب می کنند، و معیار انتخابشان بیشتر "توزیع عادلانه جغرافیایی" خواهد بود.

به این ۸۰۰ نفر ، ۴۸ نسخه هدیه می شود که با احتساب ۲۵ عنوان، مجموعا ۹۶۰هزار نسخه خواهد شد.

برگزارکنندگان شب جهانی کتاب، ۴۰ هزار نسخه باقیمانده را به کسانی خواهند بخشید که دسترسی آنان را به ادبیات، محدود می بینند.

از داوطلبان خواسته می شود بعد از دریافت ۴۸ جلد کتاب خود، از کسانی که کتاب ها را به آنها هدیه می دهند بخواهند که پس از مطالعه، آنها را به کسان دیگری ببخشند.

از اعضای هیئت داوران که شامل ناشران، کارگزاران، کتابفروشان، نویسندگان و گویندگان رادیو و تلویزیون است، خواسته شده است که بیشتر آثار باید از نویسندگان زنده بریتانیا و ایرلند باشند

ویل گمپرتز، ادیتور هنری بی بی سی، در وبلاگش نوشته است که با این حال، این ابتکار مورد استقبال همه قرار نگرفته است.

او نوشته است: "برخی از کتابفروشان وحشت کرده اند؛ آنها می گویند ناشران بزرگ می خواهند دقیقا همان کتاب هایی را رایگان بدهند که آنها به زحمت می خواهند بفروشند."

"انتخاب کتاب ها معیار چندان روشنی ندارد. از اعضای هیئت داوران که شامل ناشران، کارگزاران، کتابفروشان، نویسندگان و گویندگان رادیو و تلویزیون است، خواسته شده است که بیشتر آثار منتخب باید از نویسندگان زنده بریتانیا و ایرلند باشد."

ویل گمپرتز می نویسد: "انگیزه این برنامه صرفا نوعدوستی نیست؛ تبلیغاتی هم هست. هدف از این برنامه بزرگ تر کردن بازار خریداران و خوانندگان کتاب است. این برنامه را می شد با آثار توماس هاردی و چارلز دیکنز هم برگزار کرد ولی هیچ ناشری کپی رایت آثار آنها را در اختیار ندارد. در صورت علاقمند شدن خوانندگان به نویسنده های فاقد کپی رایت، سودی عاید ناشران نمی شود.

"اما اگر نویسنده هنوز کپی رایت داشته باشد - که ترجیحا بهتر است زنده و فعال باشد- ناشران امیدوارند با این برنامه، طرفداران نویسنده بیشتر شود و برای خرید آثار بعدی او بیشتر شود. به همین دلیل است که برگزارکنندگان نمی خواهند تشویق بازار، فقط به یک نفر محدود شود، و از دریافت کنندگان خواسته می شود که پس از مطالعه، آن را به کسی دیگر توصیه کند و ببخشد."

بی بی سی هم از حامیان این برنامه است و برنامه های متفاوتی را به مناسبت شب جهانی کتاب تولید و پخش خواهد کرد.

یک میلیون کتاب رایگان در بریتانیا و ایرلند توزیع می شود

یک میلیون کتاب رایگان در بریتانیا و ایرلند توزیع می شود

به مناسبت نخستین شب جهانی کتاب، یک میلیون کتاب رایگان در بریتانیا و ایرلند توزیع می شود.

داوطلبانی که کتاب مورد علاقه خود را در وبسایت شب جهانی کتاب انتخاب کنند، روز پنجم مارس ۲۰۱۱، نفری ۴۸ نسخه کتاب هدیه می گیرند تا به هر که بخواهند هدیه بدهند.

داوطلبان، از میان ۲۵ عنوان که اعضای هیئت داوران شب جهانی کتاب انتخاب کرده اند، عنوان مورد علاقه خود را سفارش می دهند. از هر عنوان کتاب، ۴۰ هزار نسخه چاپ خواهد شد.

در این فهرست ۲۵ تایی، کتاب هایی از جان لو کاره، تونی موریسون و گزیده اشعار شیموس هینی دیده می شود.

عشق سال های وبا نوشته گابریل گارسیا مارکز، قاتل کور نوشته مارگارت اتوود، یک زندگی شبیه زندگی بقیه آدم ها نوشته آلن بنت، حادثه عجیب سگ در شب نوشته مارک هدن، و زندگی پی نوشته یان مارتل از جمله کتاب های این فهرست اند.

داوطلبان تا روز چهارم ژانویه فرصت دارند که کتاب مورد نظر خود را در سایت سفارش بدهند.

از آنها دعوت خواهند شد تا در مهمانی ها و جشن های شب جهانی کتاب شرکت کنند.

انتشارات پنگوئن، فابر، اسکولاستیک، بلومزبری و پیکادور از جمله ناشران حامی این برنامه اند.

در میان افرادی که از برنامه اهدای یک میلیون جلد کتاب حمایت کرده اند، نام دیمون البارن (خواننده و ترانه سرا)، دمین هرست (هنرمند و کلکسیونر)، تریسی شوالیه (نویسنده)، نیک کیو (خواننده و نویسنده) و جی کی رولینگ (نویسنده مجموعه هری پاتر) دیده می شود.

داوطلب ها چگونه انتخاب می شوند؟

از هر داوطلب خواسته می شود در ۱۰۰ کلمه دلیل علاقمندی به کتاب مورد نظرش را بنویسد.

اگر یک عنوان با استقبال بیش از حدی روبه رو شود، از درخواست کنندگان بعدی خواسته می شود کتاب دیگری را انتخاب کنند.

این درخواست ها برای ناشران مربوطه فرستاده می شود. ناشران از میان ۲۰ هزار داوطلب، ۸۰۰ نفر را انتخاب می کنند، و معیار انتخابشان بیشتر "توزیع عادلانه جغرافیایی" خواهد بود.

به این ۸۰۰ نفر ، ۴۸ نسخه هدیه می شود که با احتساب ۲۵ عنوان، مجموعا ۹۶۰هزار نسخه خواهد شد.

برگزارکنندگان شب جهانی کتاب، ۴۰ هزار نسخه باقیمانده را به کسانی خواهند بخشید که دسترسی آنان را به ادبیات، محدود می بینند.

از داوطلبان خواسته می شود بعد از دریافت ۴۸ جلد کتاب خود، از کسانی که کتاب ها را به آنها هدیه می دهند بخواهند که پس از مطالعه، آنها را به کسان دیگری ببخشند.

از اعضای هیئت داوران که شامل ناشران، کارگزاران، کتابفروشان، نویسندگان و گویندگان رادیو و تلویزیون است، خواسته شده است که بیشتر آثار باید از نویسندگان زنده بریتانیا و ایرلند باشند

ویل گمپرتز، ادیتور هنری بی بی سی، در وبلاگش نوشته است که با این حال، این ابتکار مورد استقبال همه قرار نگرفته است.

او نوشته است: "برخی از کتابفروشان وحشت کرده اند؛ آنها می گویند ناشران بزرگ می خواهند دقیقا همان کتاب هایی را رایگان بدهند که آنها به زحمت می خواهند بفروشند."

"انتخاب کتاب ها معیار چندان روشنی ندارد. از اعضای هیئت داوران که شامل ناشران، کارگزاران، کتابفروشان، نویسندگان و گویندگان رادیو و تلویزیون است، خواسته شده است که بیشتر آثار منتخب باید از نویسندگان زنده بریتانیا و ایرلند باشد."

ویل گمپرتز می نویسد: "انگیزه این برنامه صرفا نوعدوستی نیست؛ تبلیغاتی هم هست. هدف از این برنامه بزرگ تر کردن بازار خریداران و خوانندگان کتاب است. این برنامه را می شد با آثار توماس هاردی و چارلز دیکنز هم برگزار کرد ولی هیچ ناشری کپی رایت آثار آنها را در اختیار ندارد. در صورت علاقمند شدن خوانندگان به نویسنده های فاقد کپی رایت، سودی عاید ناشران نمی شود.

"اما اگر نویسنده هنوز کپی رایت داشته باشد - که ترجیحا بهتر است زنده و فعال باشد- ناشران امیدوارند با این برنامه، طرفداران نویسنده بیشتر شود و برای خرید آثار بعدی او بیشتر شود. به همین دلیل است که برگزارکنندگان نمی خواهند تشویق بازار، فقط به یک نفر محدود شود، و از دریافت کنندگان خواسته می شود که پس از مطالعه، آن را به کسی دیگر توصیه کند و ببخشد."

بی بی سی هم از حامیان این برنامه است و برنامه های متفاوتی را به مناسبت شب جهانی کتاب تولید و پخش خواهد کرد.